حمید علی بهار؛ یوسف پریدار؛ میثم مردسلطانی؛ رضا حاجی حسینی
چکیده
سرطان معده (GC) یکی از متداول ترین انواع سرطان و دومین علت اصلی مرگ‌ومیر ناشی از سرطان است. تأخیر در تشخیص و عدم غربالگری از دلایل اصلی مرگ‌ومیر بالا در اثر این بیماری است. به نظر میرسد یافتن یک نشانگر زیستی تشخیصی دقیق و مؤثر برای درمان مؤثرGC ضروری است. در این راستا با استفاده از گاستروسکوپ، ما نمونه‌های بافتی را از بیماران مبتلا ...
بیشتر
سرطان معده (GC) یکی از متداول ترین انواع سرطان و دومین علت اصلی مرگ‌ومیر ناشی از سرطان است. تأخیر در تشخیص و عدم غربالگری از دلایل اصلی مرگ‌ومیر بالا در اثر این بیماری است. به نظر میرسد یافتن یک نشانگر زیستی تشخیصی دقیق و مؤثر برای درمان مؤثرGC ضروری است. در این راستا با استفاده از گاستروسکوپ، ما نمونه‌های بافتی را از بیماران مبتلا بهGC و افراد سالم جمع آوری کردیم. از نمونه‌های به‌دست‌آمده برای استخراج RNA آنها با استفاده از کیت محلولTrizol استفاده شد. از نمونه‌های RNA برای انجامqRT-PCR با استفاده از آغازگرهای اختصاصی طراحی‌شده برای ژن‌هایBTG1 وGAPDH استفاده شد. نتایجqRT-PCR با استفاده از روش -ΔCt2 و آزمون‌های آماری مختلف از طریق نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مجموع، 40 نمونه از GC و شاهد سالم جمع آوری شد و اطلاعات دموگرافیک آنها ثبت شد. استخراج RNA مقدار RNA لازم را برای qRT-PCR تولید کرده بود. نتایج qRT-PCR نشان داد، که بیانBTG1 به‌طور قابل‌توجهی در نمونه‌های GC کاهش یافته است. باتوجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت که کاهش بیانBTG1 می‌تواند به‌عنوان یک نشانگر زیستی دقیق برایGC عمل کند. این ژن همچنین می‌تواند شاخص بیماری‌زاییGC باشد. این نتایج می‌تواند کاربردهای تشخیصی و درمانی احتمالیBTG1 برای GC را نشان دهد.
